مقدونیه شمالی پس از سال‌ها انتظار روز پنج‌شنبه گفتگوهای عضویت در اتحادیه اروپا را آغاز کرد، اتفاقی که سال‌ها انتظار و حتی اجبار به تغییر نام این کشور را برای تسهیل پذیرش به همراه داشت. مقدونیه این گفتگو‌ها را در حالی آغاز کرد که شرایط دشوار داخلی و اقبال روز افزون گروه‌های ملی‌‌گرای تندرو را تجربه می‌کند. ملی گرایانی که سرسختانه مخالف پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا هستند و از حالا وعده توقف این گفتگو‌ها و پیشگیری از پیوستن این کشور به اتحادیه را به هواداران خود می‌دهند.‎‌

مقامات مقدونیه شمالی در آخر هفته‌‌ای که گذشت اعلام کردند که بر سر اختلافاتی که پیش از این باعث مخالفت بلغارستان با پیوستن مقدونیه شمالی به اتحادیه شده بود با این کشور به تفاهماتی رسیده‌اند.

مقامات دولت مقدونیه شمالی و خانم فن در لاین رئیس کمیسیون اروپا روز سه‌شنبه رسما آغاز گفتگوهای پیوستن مقدونیه شمالی به اتحادیه را اعلام کردند.

برای رسیدن به این نقطه مقدونیه هفده سال تلاش کرده است. تلاشی نفس‌گیر و پر دردسر که به گفته رئیس جمهوری این کشور بسیاری از سیاست‌مداران و شهروندان آن را از رویای اتحادیه اروپا منصرف کرد.

استیوُ پندارُوسکی، رئیس جمهوری مقدونیه شمالی از جمله‌ی سیاستمداران حامی طرح میانجگری فرانسه میان مقدونیه و بلغارستان بود که به سال‌ها مانع تراشی در پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا پایان داد. طرحی پر سر و صدا که تا ایجاد تغییرات در قانون اساسی مقدونیه شمالی پیش رفت و به نوعی به اختلافات تاریخی دو کشور پایان داد.

توافق میان بلغارستان و مقدونیه شمالی تازه‌ترین تحول در مسیر بروکراسی فرساینده‌ و نرمش‌های سیاسی است که این کشور از زمانی که به طور رسمی کاندیدای پیوستن به اتحادیه اروپا شده تا به امروز به آن تن داده است.

رئیس جمهوری مقدونیه در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: « روند اتخاذ شده و رویکرد بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه نسبت عضویت مقدونیه شمالی مخصوصا رفتار بلغارستان در طی دو سال گذشته برای ما تحقیرآمیز بوده است.»

هرچند آقای پندارُوسکی از توافق آخر هفته گذشته کاملا پشتیبانی می‌کند اما معتقد است که صبر بسیاری در مقدونیه و همچنین به طور کل در بالکان در رابطه با روند پیوست به اتحادیه لبریز شده است.

اعتراض‌های اخیر در مقدونیه شمالی علیه هرگونه نرمش بیشتر در مقابل اتحادیه اروپا بیانگر میزان و درجه حساسیت اجتماعی در این رابطه است.

آقای پندارُوسکی در این رابطه افزود: «اشتیاق به پیوستن به اتحادیه اروپا در سراسر بالکان رو به عفول است. صرفا راجع به مقدونیه می توانم بگویم که با ۲۵% کاهش اقبال عمومی در این رابطه روبرو بوده‌ایم»

آقای پندارُوسکی معتقد است که عدم عضویت کشورهایی مثل مقدونیه شمالی با جمعیتی زیر دو میلیون نفر در شرایط حساس کنونی و با در نظر گرفتن مخاطرات ژئوپولیتیک حال حاضر و جهانی که رو به دو قطبی شدن هرچه بیشتر است مخاطره انگیز است.

وی افزود: « اگر مقدونیه شمالی و دیگر کشورهای بالکان از اتحادیه بیرون بمانند این منطقه به یک نقطه مستعد تنش و آسیب پذیر برای نفوذ قدرت‌های بدنهاد از جمله روسیه خواهد شد. هرچه بیشتر انتظار بکشند نیروهای ضد اروپایی بیشتر در این کشورها تقویت می‌شوند و به آتش ناآرامی‌ها می‌دمند. من نگران به قدرت رسیدن یک نیروی پوپولیست و یک رهبر ضد اروپایی در مقدونیه شمالی هستم. امری که مسلما برای اندیشه پان‌اروپایی سازنده نیست.» 

از آغاز استقلال‌ در ۱۹۹۱ مقدونیه شمالی با موانع زیادی از سوی همسایگان خود در بالکان روبرو شده است. موانعی که بیشتر ریشه در اختلافات تاریخی و فرهنگی داشته‌‌اند.